دستگاه های گازسوز
تعمیر پکیچ بوتان . تعمیرات پکیج ایران رادیاتور . تعمیرکار پکیج آریستون . تعمیر پکیج تاچی . تعمیرات پکیج گلدیران . تعمیرات پکیج ایساتیس . تعمیرات پکیج مرکوری . تعمیرات پکیج اکتان . تعمیر پکیج آریستون
تعمیر پکیچ بوتان . تعمیرات پکیج ایران رادیاتور . تعمیرکار پکیج آریستون . تعمیر پکیج تاچی . تعمیرات پکیج گلدیران . تعمیرات پکیج ایساتیس . تعمیرات پکیج مرکوری . تعمیرات پکیج اکتان . تعمیر پکیج آریستون
تعمیر پکیچ بوتان
. تعمیرات پکیج ایران رادیاتور
. تعمیرکار پکیج آریستون
. تعمیر پکیج تاچی
. تعمیرات پکیج گلدیران
. تعمیرات پکیج ایساتیس
. تعمیرات پکیج مرکوری
. تعمیرات پکیج اکتان
. تعمیر پکیج آلزان
. تعمیرکار پکیج کالدا ونیزیا
. تعمیرات پکیج باکسی
مراحل نصب پکیج شوفاژ دیواری (به ترتیب اولویت انجام کار)
گام اول: انتخاب نوع دستگاه از نوع فن دار یا بدون فن با توجه به شرایط ساختمان 
پکیج های موجود در بازار در دو مدل فن دار و بدون فن ارایه شده اند.
گام دوم: مقایسه توان دستگاه با ظرفیت حرارتی ساختمان
ظرفیت پکیج های موجود در بازار معمولا 35،30،28،26،24 و40 هزار کیلو کالری بر ساعت است.
گام سوم: انتخاب محل نصب 
محل نصب باید تراز و بدون رطوبت باشد.
همچنین باید نزدیک به دودکش باشد.
گام چهارم: کنترل دودکش (از نظر قطر، ارتفاع، مکش، کلاهک و ...)
قطر دودکشی نصب شده برای پکیج به هیچ عنوان نباید از قطر خروجی کلاهک مخروطی بالای دستگاه کوچکتر باشد.
حداقل قطر دودکش برای پکیج دیواری بدون فن باید ۱۵ سانتیمتر باشد.
ارتفاع دودکش از محل نصب دستگاه تا کلاهک حداقل باید ۴ متر باشد. 
نصب کلاهک H ضروری است.
جهت نصب کلاهک H در روی دودکش باید در امتداد جریان باد غالب باشد تا باد داخل آن نپیچد.
کلاهک دودکش باید حداقل ۸۰-۷۰ سانتیمتر بالاتر از کف پشت بام بوده و اطراف آن نیز باز باشد و در مجاورت هیچ گونه مانع و دیواری واقع نشده باشد.
دودکش به هیچ عنوان نباید تغییر مقطع داشته باشد. کوچک شدن قطر دودکش حتی در یک نقطه باعث کاهش مکش آن می شود.
جهت جلوگیری از تشکیل قطرات و همچنین سرد شدن دود که باعث کند شدن خروج دود و یا توقف آن می شود، جدار خارجی دودکش عایق بندی می شود.
دودکش باید ثابت و محکم باشد و در برابر باد، بخار آب و عوامل مکانیکی دیگر مقاوم باشد.
دودکش از نظر تمیز بودن و گرفتگی مسیر باید همیشه کنترل شود.
به طورکلی مسیر مستقیم و عمودی بهترین روش برای تخلیه محصولات احتراق می باشد و دودکشی نباید در مسیر خود حالت افقی داشته باشد. ولی در مواردی که مشکلات اجرایی وجود داشته باشد و نیاز به تغییر جهت مسیر دود باشد، بهتر است از زانویی ۴۵ درجه، حداقل پس از ۳۰ سانتیمتر لوله عمودی (خروجی از پکیج) استفاده شود و قسمت افقی دارای کمترین طول ممکن باشد.
عملکرد خوب دودکش باید پیش از راه اندازی تجهیز کنترل شود. برای کنترل آن، با سوزاندن یک روزنامه در ورودی دودکش، میتوان مکش آن را به طور تقریبی تست نمود. چنانچه شعله آتش روزنامه و ذرات سوخته شده، به سرعت داخل دودکش شود، مکش دودکش قابل قبول است. همچنین درب جلوی پکیج نباید آنقدر داغ شود که دست را بسوزاند.
گام پنجم: نصب براکت (شابلون) دستگاه روی دیوار (با رعایت اندازه های مقرر، فاصله از وسایل گازسوز، ارتفاع از کف و ...) 
پکیج دیواری باید در ارتفاع حداقل ۱۲۰ سانتیمتری از کف نصب شود و از دیوار یا کابینت مجاورحداقل ۱۵ سانتی متر فاصله داشته باشد.
پکیج دیواری نباید در بالای دستگاههای گرمازا مانند اجاق گاز نصب شود و حداقل فاصله افقی مورد نیاز پکیج از این دستگاه ها ۴۰ سانتیمتر است.
حداقل فاصله پکیج دیواری از دیوار روبه رو ۱ متر است. 
حداقل فاصله دودکش از اشیا و مواد قابل اشتعال مانند پرده آشپزخانه ۵۰ سانتی متر است. 
در محل نصب پکیج وجود پریز برق، سیم اتصال زمین و کف شوی فاضلاب ضروری است.
نصب پکیج مانند سایر دستگاههای گازسوز در حمام، رختکن، توالت، محوطه های سونا و جکوزی، اتاق خواب و فضاهای بدون هواکش ممنوع است. 
محل نصب پکیج باید سرپوشیده و تا حد ممکن به محل های مصرف آبگرم نزدیک باشد و در مجاورت آن مواد قابل اشتعال وجود نداشته باشد.
 ۹ براساس مقررات ملی ساختمان مبحث ۱۷، نصب وسایل گازسوز مانند آبگرمکن دیواری و پکیج دیواری در واحدهای کمتر از ۶۰ مترمربع ممنوع است، مگر آنکه هوای مورد نیاز جهت احتراق گاز مصرفی آنها از طریق دریچه دایمی که به طور مستقیم با هوای آزاد در ارتباط باشد، تامین گردد. 
نصب، راه اندازی و تعمیر پکیج های گازی باید توسط افرادی که دوره های آموزشی مربوط به پکیج را در مراکز معتبر گذرانده اند و دارای گواهینامه معتبر نصاب و تعمیرکار پکیج هستند. انجام شود. 
در صورتی که قطر دودکش ساختمان کمتر از ۱۵ سانتیمتر بوده و یا فاصله عمودی دودکش تا پشت بام کمتر از ۴ متر باشد و یا اینکه بیش از ۳۰ سانتیمتر مسیر افقی در طول دودکش وجود داشته باشد، باید از پکیج فن دار استفاده شود. . 
فشار آب شهر در محل نصب دستگاه پکیج باید حداقل ۱ و حداکثر ۳٫۵ اتمسفر باشد.
در صورتی که محل نصب پکیج گازی در بالکن یا فضای باز است، باید از وزش مستقیم باد یا جریان تند هوا محفوظ شده باشد.
گام ششم: تست فشار منبع انبساط
باید با یک مانومتر فشار منبع انبساط اندازه گیری شود (حداقل فشار5/0 بار و حداکثر ۱ بار) و در صورت لزوم تنظیم شود. البته در پکیج نو، کمتر این مورد بررسی و انجام می شود.
گام هفتم: نصب دستگاه روی دیوار
قبل از نصب دستگاه، مراحل فوق باید انجام گیرد و پس از آن دستگاه نصب می شود.
گام هشتم : نصب دودکشی 
بدون دودکشی مناسب هیچ پکیجی نباید نصب و یا راه اندازی شود.
اگر دودکشی مناسب نباشد یا قطر لوله آن کم باشد و یا در مسیر آن گرفتگی وجود داشته باشد و یا دارای مسیر طولانی افقی و یا شیب منفی باشد، گازهای حاصل از احتراق نمیتوانند به خوبی از دودکش عبور کنند و در نتیجه دود به پکیج باز میگردد و اثرات منفی و خطرات زیر را به همراه خواهد داشت:
دودهای سمی حاصل از احتراق به محلی که پکیج در آن قرار دارد وارد میشوند که بسیار خطرناک بوده و باعث ضعف، گیجی و درنهایت خفگی خواهد شد. 
عدم مکش کافی دودکش باعث می شود اکسیژن کافی جهت احتراق کامل فراهم نشود. در نتیجه راندمان حرارتی دستگاه پایین آمده و دستگاه آب گرم دلخواه را نمیدهد و مقدار مصرف گاز نیز افزایش می یابد. 
عدم مکش کافی دودکش باعث بالا رفتن حرارت بدنه و قسمتهای داخلی پکیج می شود که این مساله منجر به خراب شدن سریع دستگاه و قطعات آن خواهد شد. این موضوع، به ویژه آسیب شدیدی به مجموعه تابلو برق وارد میسازد.
 گام نهم: تشخیص لوله های روی دیوار و زیر دستگاه 
در زیر دستگاه پنج لوله اتصال وجود دارد: 
ورودی آب سرد به دستگاه؛
خروجی آب گرم مصرفی به ساختمان؛
رفت مدار گرمایش؛
برگشت مدار گرمایش؛
محل اتصال گاز.
لوله های 4/3 روی دیوار و 4/3 زیر دستگاه متعلق به مدار گرمایشی دستگاه هستند. 
لوله های 2/1 روی دیوار و 2/1 زیر دستگاه متعلق به مدار آب گرم مصرفی دستگاه هستند. تشخیص لوله ها به این شکل انجام می شود:
ورودی آب سرد ساختمان به اتصال 2/1 دستگاه که به فلوسوییچ میرود، متصل می شود
(در آینده به این تجهیز پرداخته خواهد شد). 
یکی از نشانه های لوله خروجی آب گرم دستگاه، وجود NTC روی آن است (در آینده به این تجهیز پرداخته خواهد شد).
لوله 4/3 رفت مدار گرمایش همیشه در محل رادیاتورها، لوله ی بالایی است. 
لوله 4/3 رفت ساختمان همیشه به اتصال 4/3 زیر دستگاه که به پمپ سیرکولاتور میرود، وصل می شود.
گام دهم: شستوشوی مدار گرمایش و آب گرم مصرفی 
قبل از راه اندازی، لوله کشی پکیج باید شستوشو یابد و کاملا تمیز شود و عاری از هرگونه ذرات خارجی باشد. در غیر این صورت ذرات خارجی داخل پکیج شده و باعث گریپاژ و احتمالاسوختن پمپ سیرکولاتور می شود.
گام یازدهم: وصل کردن شلنگ گاز و اتصالات زیر پکیج 
قطر لوله ها و شلنگ های رفت و برگشت شوفاژ، 4/3 و لوله های آب مصرفی 2/1 است و باید از لوله ها و شلنگ های با قطر داخلی استاندارد استفاده شود. 
جهت سهولت در نصب، راه اندازی و تغییرات احتمالی بهتر است پیش از کلیه لوله های متصل به دستگاه، به جز لوله خروج آب گرم مصرفی، شیر قطع و وصل متناسب با سایز لوله نصب شود. لازم است شیر قطع و وصل آب سرد ورودی طوری تنظیم گردد که دبی آن از ظرفیت پکیج بیشتر نباشد 
لازم است خروجی شیر اطمینان توسط شلنگ به خارج از دستگاه هدایت شود. 
در مسیر ورودی گاز فیلتر مناسب نصب شود. 
در مناطقی که درصد املاح آب خیلی زیاد است، میتوان از رسوبگیر پلی فسفات در مسیر آب سرد ورودی استفاده کرد
گام دوازدهم: تست فشار گاز ساختمان
با یک مانومتر فشار گاز ساختمان را مشخص کنید(گاز شهری mbar 18و گاز مایع mbar 28 ) 
در صورت عدم تطابق فشار گاز ورودی با مقدار مذکور، لازم است به مشکل به نحوی که دربخش عیب یابی به آن اشاره خواهد شد رسیدگی شود.
گام سیزدهم: شارژ آب مدار گرمایش
جهت شارژ نمودن دستگاه، شیر پرکن را باز کرده و زمانی که مانومتر، فشار دستگاه را روی عدد ۱ نشان داد، آن را ببندید. سپس رادیاتورها را هواگیری کرده و با پایین آمدن درجه به زیر عدد ۱، دوباره شیر پرکن را باز کرده و با رسیدن فشار به ۱، آن را ببندید (توجه داشته باشید که شیر پرکن همیشه باید بسته باشد).
پکیج همواره باید پر از آب باشد و در صورت بدون آب ماندن، به سرعت آسیب خواهد دید. بنابراین توجه شود که فشار آب مانومتر بین درجه 1 و 5/1 باشد. در صورتی که فشار آب کم شود، باید دلیل کم شدن آب مشخص شده و با باز کردن شیر پرکن، فشار آب را روی ۱ آورده او سپس شیر پرکن را ببندید.
 هم در تابستان و هم در زمستان فشار آب باید کنترل شود که پایین تر از ۱ بار نیاید و پکیج بدون آب نماند. در صورت پایین آمدن، با باز کردن شیر پرکن آن را به ۱ بار برسانید.
گام چهاردهم: هواگیری رادیاتورها 
در صورت عدم هواگیری رادیاتورها اشکال های زیر ممکن است پیش آید:
فشار آب مدار گرمایش کاهش پیدا میکند. 
سروصدا در مدار گرمایشی به وجود میآید.
راندمان حرارتی رادیاتورها کاهش پیدا می کند.
اختلال در کار پمپ سیرکولاتور رخ دهد.
گام پانزدهم: هواگیری از طریق ایروانت (شیر هواگیری خودکار) پمپ سیرکولاتور. 
نباید هیچ نشتی آب در سیستم لوله کشی، رادیاتورها و پکیج وجود داشته باشد.
گام شانزدهم: راه اندازی دستگاه 
ابتدا از باز بودن شیر گاز اطمینان حاصل کنید.
ولتاژ برق ورودی به دستگاه را کنترل کرده و سپس به راه اندازی آن اقدام کنید.
گام هفدهم: تست نشتی گاز
بهترین و ایمن ترین راه نشتی یابی گاز، استفاده از کف صابون است.
جهت نگهداری هر چه بهتر دستگاه بهتر است به نکات زیر توجه شود: 
هرگونه زنگ زدگی و رسوب احتمالی از روی مشعلی پاک شود. 
هرگونه پوسته احتمالی از روی مبدل حرارتی برداشته شود. 
کلیه قسمتها کنترل شود و در ضمن راههای خروج دود و دودکش نیز پاک گردد. 
اجزای داخلی مانند قطعات مربوط به قسمت جرقه زن وهمچنین قسمتهای مربوط به آب گرم مصرفی و حرارت مرکزی نیز کنترل شوند.
لوله ها و کلیه اتصالات مربوطه در قسمت گاز و در قسمت آب کنترل شود.
میزان حداکثر و حداقل مصرف گاز بررسی شود. 
الکترودهای جرقه زن به طور حتم کنترل شوند.
قسمت مربوط به ایمنی در صورت قطع شدن گاز بررسی شود.
نصب پکیج دیواری
تعمیر پکیج دیواری
تعمیرات پکیج
تعمیر پکیج بوتان